Vrouw uit een mannenwereld

Jarenlang was zij de enige vrouw in een typische mannenwereld. Ze was één van hen. Met hen ging ze naar de kroeg, deelde ze lief en leed ook tijdens de nachtelijke werkuren. De verantwoordelijkheid was groot.

Tijdens haar dienst was er een zwaar ongeluk, dat ze niet had kunnen voorkomen. Het gebeurde volledig buiten haar invloedssfeer.

Iedereen verzekerde haar dat zij er geen schuld aan had. Dat wist ze zelf ook wel. Toch kreeg ze het niet uit haar hoofd. Een paar keer probeerde ze het werk te hervatten, maar telkens sloeg de paniek weer toe.

Ander werk

Het bedrijf was groot en er werd ander werk voor haar gezocht. De functie van hoofd hr was al een poosje vacant. De keus snel gemaakt. Met instemming van de vijf consulenten en even zo veel assistenten werd zij de leidinggevende.

Ervaringen uit het verleden geen garantie

De verwachtingen waren hoog

Maar al snel ontstond er irritatie op de afdeling. De vrouw waar ze in het verleden grote waardering voor hadden – toen stoer en roldoorbrekend – had geen kaas gegeten van het p&o vak. Om in aanmerking te komen voor de baan hadden zij (consulenten en assistenten) allemaal een opleiding gevolgd. Maar het nieuwe hoofd wist helemaal niets van hr.

En niet van leidinggeven. Het ergste was dat ze zich nergens in leek te willen verdiepen. De regels rond het ziekteverzuim waren haar vreemd. Ze had een mening en dat was de enige waarheid. Had ze zelf geen mening dan praatte ze de juridische deskundige na, de enige man binnen de afdeling. Een halve kerel is het. Weet je dat als ze naar de toilet gaat een appel meeneemt. Gatver. Ze klopt niet helemaal. Deugt niet voor de functie.

Op de afdeling meldde de een na de ander zich ziek. En in zes maanden tijd waren er al drie consulenten vertrokken. De directie rekende haar het hoge verzuim en het verloop aan.

Andere wereld

Ze voelde zich alleen en verloren. Wist wel dat er om haar gelachen werd. Ze begreep vaak ook niet waar de mensen zich zo druk over maakten. Toen zij haar oude vak uitoefende was er nooit iemand ziek. Je kwam gewoon. Thuisblijven voor een verkoudheidje deed je niet. Je keek wel uit om een collega voor jouw problemen op te laten draaien.

Een jaar later was ze weg

Ze werd niet geaccepteerd. Niet door de medewerkers van de p&o afdeling. Maar ook niet door het management, hoewel zij nu een van hen was. Waarom de directie ooit de beslissing nam om haar zonder kennis van zaken op die plek te zetten, blijft gissen. Was het een sociaal besluit of stiekem de bedoeling dat ze niet zou slagen? Zeker is dat ze haar niet hebben gesteund.

Wat had ze kunnen doen om wel te slagen?

• Het vertrouwen winnen van de p&o medewerkers, als team maar ook individueel.
• Zich verdiepen in de problemen waar ze tegenaan liepen?
• Vragen hoe ze zich al die tijd hadden gered zonder leidinggevende? En daar oprecht complimenten voor geven.
• Vragen wat ze van haar als leidinggevende verwachten. Duidelijk maken wat ze wel en niet kon bieden en haar eigen verwachtingen delen.
• En een coach inschakelen om de doelen te bereiken. Met effectieve coaching had ze blokkades kunnen onderzoeken en opruimen.