Ouderen onderschatten hun baankansen.
Deze uitdagende kop in het FD maakt me nieuwsgierig.
Hoezo, wat doen ze dan verkeerd?
Al snel blijkt dat ouderen veel te pessimistisch zijn.
Vanaf hun 55ste denken ze minstens 7 maanden nodig te hebben voor ze ergens worden aangenomen. In werkelijkheid zouden dat maar 3 tot 4 maanden zijn.
Te mooi om waar te zijn
Even het verwachtingspatroon aanpassen en de wereld ziet er veel rooskleuriger uit.
Daar denkt niet iedereen hetzelfde over. Zoals de schrijvers in het artikel Werkloze ouderen weer aan het werk in het Tijdschrift voor Arbeidsvraagstukken.
Zij concluderen dat de kansen op het vinden van een baan voor ouderen aanzienlijk lager zijn dan voor jongeren. Hun leeftijd beïnvloedt de werkhervattingskans duidelijk negatief.
Dit komt overeen met mijn ervaringen in de coachpraktijk. En zelfs de overheid breidde een subsidieregeling uit in het kader van Actieplan Perspectief voor Vijftigplussers. En dat om de arbeidsmarktpositie van ouderen te verbeteren.
Baankansen en beeldvorming
¹Geert-Jan Waasdorp, van iG! denkt het te weten: Het pessimisme heeft te maken met het feit dat werklozen de beeldvorming over ouderen op de arbeidsmarkt bepalen.
Zo die staat!
Die hele negatieve beeldvorming over ouderen komt dus gewoon door al die mensen die ondanks de economische welvaart geen baan hebben gevonden.
Ik ben het daar niet mee eens. Net zo min als de schrijvers van het artikel in het tijdschrift. Zij citeren: Meer dan in andere landen blijft de beeldvorming bij Nederlandse werkgevers negatief over oudere werknemers.
Oudere werkzoekenden merken nog altijd niet dat zij positiever door werkgevers worden gewaardeerd.
¹Het artikel in het FD is gebaseerd op onderzoeksgegevens van iG!
foto: Dane Deaner op Unsplash
Coachy.nl