Voltaire als vrolijk antwoord op de vergrijzing

Is de vergrijzing een ramp, een nutteloze kostenpost of uitdaging voor de samenleving? 

Paul Steenhuis schreef  het heerlijke boek Voltaire als vrolijk antwoord op de vergrijzing. Steenhuis confronteert uitdagend met onze sombere kijk op ouder worden.

Maatschappelijk debat

Steenhuis ziet Voltaire als inspirator voor het maatschappelijk debat over de vergrijzing. De 18e eeuwse franse filosoof en supersenior kwam na zijn vijftigste pas echt tot leven. Volgens de schrijver kan het debat over die steeds maar langer levende ouderen wel een positieve prikkel gebruiken.

Voltaire als rolmodel

Zijn levenshouding is vitaal:  ‘Ik ben nooit minder dood geweest dan nu. Ik heb geen moment vrij.’  Een geweldig voorbeeld voor iedereen die de grijze leeftijd nadert of al heeft bereikt. Voor iedereen boven de 45 dus!

Een supersenior

De bejaarde Voltaire was de eerste mensenrechtenactivist. Hij streed voor vrijheid van meningsuiting en tegen religieuze onverdraagzaamheid. Ondanks zijn kwakkelende gezondheid, genoot hij volop van het leven.

• Zo begon hij na zijn 50ste een hartstochtelijke liefdesrelatie.
• Schreef  hij op zijn 64ste zijn meesterwerk Candide of het optimisme. 
• Publiceerde hij op zijn 70ste Het draagbaar  filosofisch woordenboek, waar hij vier jaar aan had gewerkt.
• En als klap op de vuurpijl vierde hij op zijn 83ste triomfen in Parijs met zijn laatste toneelstuk Irène.

De vergrijzing

De schrijver van neemt met Voltaire als vrolijk antwoord op de vergrijzing stelling tegen de huidige maatschappelijke ontwikkelingen. Daarbij maakt hij dankbaar gebruik van het commentaar van zijn gepensioneerde, verbaal scherpe, rokende en wodka drinkende buurman. Aanleiding voor Steenhuis om dit boek te schrijven is zijn eigen situatie “Ook al wil ik me helemaal niet met de vergrijzing bemoeien, de vergrijzing bemoeit zich met mij”.

Voor wie

Voltaire als vrolijk antwoord op de vergrijzing is een fijn, klein boekje (77 pagina’s) is voor iedereen die open staat voor een breder perspectief op ouder worden. Het kan nooit kwaad de hoop niet te verliezen (citaat uit Candide).