De valkuil van teveel zelfvertrouwen

De valkuil van teveel zelfvertrouwenHij was jong en gretig. Wilde graag laten zien wat hij kon. En zij wilden hem een kans geven. Hij kreeg de ruimte om zich te bewijzen.

De opdrachten die hij kreeg accepteerde hij zonder vragen. Hij leek het allemaal te snappen. Ging er ook voortvarend mee aan de slag.

Energie en enthousiasme

Met het enthousiasme van een jonge hond bracht hij leven in de brouwerij. Iedereen was blij met zijn komst. Ging er iets mis dan werd dat door iemand vergoelijkt of snel weggewerkt. Het viel dan ook niet direct op dat zijn werk niet voldeed aan de vereiste kwaliteit.

Ontwikkeling

Geleidelijk begon er bij zijn directe collega’s iets te broeien. Ze ergerden zich aan zijn grenzeloze zelfverzekerdheid. Dat mocht best wat minder. Zo goed was hij niet.

Zijn mentor sprak hem er op aan. Liet merken dat hij vertrouwen in hem had. Adviseerde hem om wat meer tijd voor zijn werk te nemen. Zichzelf ook de tijd te geven te groeien in het werk. En vooral om vragen te stellen als iets niet duidelijk was. Beter goed en wat langzamer, dan snel met fouten.

Schuld buiten zichzelf

Het was duidelijk dat de jongen geraakt was door de woorden van zijn mentor. Hij duurde dan ook even voor hij reageerde. Hij zei de opmerkingen niet te herkennen. Hij had juist last van het gedrag van zijn collega’s.
Zij maakten het hem onmogelijk om goed werk af te leveren. Ze deden alsof ze alles wisten. Terwijl ze er zelf ook nog maar kort werkten. Ze keken mee over zijn schouder en gaven aanwijzingen als hij nergens om vroeg.

Eigen verantwoordelijkheid

De reactie van de jongen is die van iemand met een fixed mindset. Hij schiet in de verdediging. Legt de schuld bij zijn collega’s. Is niet in staat in de spiegel te kijken en zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen.
Dat zijn mentor hem adviseert zichzelf de tijd te gunnen om te leren, voelt voor hem als afgaan. En dat gevoel gaf zijn zelfverzekerdheid zo’n knauw dat hij ontslag nam.

Onbewust onbekwaam

De leiding van het bedrijf verzekerde hem dat hij nog moest groeien. Dat niemand van hem verwachtte dat hij al volwaardig functioneerde. Dat hij nog niet alles kon weten. Dat het logisch was dat hij fouten maakte en daar juist van kon leren.
Ze hadden nog vertrouwen in hem en boden een coachtraject aan. Hij bedankte ervoor. Overtuigd van zijn eigen gelijk hield hij vol dat hij gewoon goed was in zijn werk. Dat zij hem niet begrepen. Onbewust en onbekwaam begon hij aan de tweede stap in zijn carrière.

Foto:123rf

Laat een Reactie achter