Groei werkgelegenheid zet door!
Groei aantal banen net zo groot als in 2008!
Goed nieuws?
Als je de koppen van het Centraal Bureau voor Statistiek (CBS) afgelopen week zag, wel.
Met betaald werk ben je een van de 8,6 miljoen werkenden.
Niet iedereen blij
Veel mensen vonden de afgelopen twee, drie jaar weer werk. Toch zijn er nog 436 duizend mensen direct beschikbaar voor een baan en daar actief naar op zoek.
Dat is nog steeds 4,8% van de totale beroepsbevolking (in 2014 bijna 8%).
Verborgen werkloos
Er zijn 1,3 miljoen mensen die wel kunnen en willen werken. Maar zij staan niet, of niet meer, ingeschreven bij het UWV als werkzoekend omdat zij weinig kansen zien op de arbeidsmarkt.
- Het zijn de vijftigplussers. Tijdens de crisis trokken ze zich teleurgesteld terug omdat de kans op een baan vrijwel nul was.
- Veel jongeren blijken zich ook niet te registreren.
- En er zijn nog heel veel mensen die wel zouden willen werken maar niet actief op zoek zijn.
- Veel zzp’ers willen wel meer klussen.
- En er zijn 460.000 mensen met een deeltijdbaan die graag meer willen werken. Daar kun je je wel iets bij voorstellen als je weet dat iedereen die betaald werk verricht, geteld wordt. Dus of je een vast contract hebt voor 40 uur per week of 1 uur per week betaald werkt, doet er niet toe. Of zij door het kleine contract financieel niet rond kunnen komen of dat het een luxeprobleem is, vertellen de cijfers niet.
Gevangen in flexibele contracten
In de kinderopvang bijvoorbeeld krijgen veel mensen een klein contract. Niet zelden zijn de uren ook nog variabel. Dat biedt de sector de gewenste flexibiliteit, maar de werknemer onzekerheid. Voor hen is het contract vaak een te magere basis om een zelfstandig leven op te bouwen. Een stapelbaan is voor hen niet mogelijk, omdat ze tijdens de “vrije uren” beschikbaar moeten blijven voor hun werkgever.
Iedereen een baan?
Klinkt mooi, maar blijkt ook niet ideaal. Een werkloosheidscijfer tussen de drie en vier procent is beter voor de arbeidsmarkt. Dan is er nog ruimte voor beweging, menen deskundigen.
Toch klagen werkgevers al
Werkgevers roepen dat de arbeidsmarkt op slot zit. Want ze vinden niet de juiste arbeidskrachten. Het speelt in de zorg, de ICT, de bouw, in de horeca en de zakelijke dienstverlening. Op zich zijn er mensen genoeg beschikbaar voor (meer) werk, maar de aansluiting ontbreekt. De oplossing ligt voor een deel in (om)scholing. Het ontwikkelen van de vaardigheden waar nu behoefte aan is.
Altijd spanning tussen vraag en aanbod
Het is maar de vraag of opleidingen op tijd kunnen inspelen op de verwachte vraag. Dus voordat er een tekort ontstaat. Tijdens de crisis kwam bijvoorbeeld de bouw plat te liggen. Veel mensen verloren toen hun baan. Logisch dat scholieren bij hun studiekeuze in die tijd de bouw links lieten liggen. De mensen die toen noodgedwongen voor zichzelf begonnen hebben nu werk genoeg en komen niet meer terug.
bronnen: CBS en NOS
foto: 123.rf