Sommige mensen krijgen een kick van uitstel. Zij functioneren het best onder druk en werken het liefst met een deadline. Zij stellen uit omdat ze piekervaringen nodig hebben om goed te presteren.
Uitstelgedrag, een gewoonte
Sommige mensen doen dat, altijd.
Maar er zijn situaties dat we uitstellen omdat we ergens tegenop zien.
Er ligt een taak die je gewoon even moet doen. Even een telefoontje of een dat mailtje.
Wat houdt je tegen?
Besluiteloosheid of een ongemakkelijke gevoel dat je uit de weg wilt gaan.
Elke keer als het moment in je agenda daar is, stel je toch weer uit.
Maandagochtend? Misschien niet handig, net na het weekend.
Half 11 dan? Hij zit nu vast aan de koffie.
En ja hoor, hij luncht natuurlijk om 13 uur. Vanmiddag dan maar even bellen.
Vooruitschuiven
Op het moment van vooruitschuiven geeft dat even een gevoel van opluchting. Maar die verlichting is tijdelijk. Want hoe langer we uitstellen, hoe groter het probleem. En er komt iets als schuldgevoel en schaamte. Niets doen werkt dus ook nog eens in ons nadeel. Leg je drie keer zo’n klusje opzij voor later, dan zit het in je hoofd. En misschien houdt het je zelfs wel uit je slaap.
Uitstel is zelfsabotage
Uitstelgedrag lijkt zelfbescherming, maar komt uiteindelijk neer op zelfsabotage.
Zeker is dat je iets niet wilt doen. Je ziet er op de een of andere manier tegenop. Mogelijk speelt het onbewuste je parten, want dat bepaalt mee wat je bewust doet. Misschien is het wel angst voor afwijzing of afkeuring.
Ongemakkelijk
Er zit maar een ding op en dat is de confrontatie aangaan. De feiten accepteren zoals ze zijn. Wat gebeurd is, is gebeurd. Jezelf veroordelen heeft weinig zin. Toon liever wat compassie voor jezelf.
Onderzoek de oorzaak van je uitstelgedrag
Waar komt het vandaan en nog belangrijker wat bereik je ermee.
Het uitstel was dan misschien niet zo handig, maar zet het recht. Hoe ongemakkelijk ook, zeker is dat je daarna terecht echte opluchting voelt.
foto: TeroVesalainen op Pixabay
2 Reacties