Vannacht heb ik slecht geslapen en veel gedroomd. Het was iets met een boerderij.
Het voelde vertrouwd.
Wat niet zo gek was, de eerste nacht thuis na een verblijf van vier nachten op boerderij Katteveld in Werkhoven. Ik was duidelijk mijn ervaringen van die dagen aan het verwerken.
De boerderij waar de altijd waakzame ganzen gakken.
En waar nieuwsgierige koeien zich verdringen voor de foto.
De boerderij is een prachtige plek aan de Kromme Rijn.
Waar de zonsopkomst zo wonderschoon kan zijn.
En waar ik de dag kon starten zoals ik dat het liefst doe.
Ook een droom, maar dan anders.
Om daarna in alle rust drie dagen te schrijven.
Ik werk aan een uitgebreid artikel over zelfreflectie voor Coachy.nl.
Nee het is nog niet helemaal klaar.
Je kunt het nog niet lezen. Maar het is in de maak.
Dankzij deze dagen heerlijk ongestoord werken, duurt dat niet lang meer.
Natuurlijk wisselde ik de noeste arbeid binnen af
met een rondje in de buitenlucht.
Want beweging is gezond en geeft frisse energie.
Liep ik de ene dag met thermobroek en van kop tot teen gehuld in regenjas.
De andere dag kon het zonder jas. Zoals zondag 13 oktober, toen het maar liefst 21 graden was.
Het is er mooi wandelen langs de Kromme Rijn en rond kasteel Beverweert. Met een T zoals het staat aangegeven bij de ingang van het landgoed. Waarschijnlijk staat dat er al sinds de 13e of 14e eeuw.
Stiekem ben ik wel een tikje jaloers op die kunstschilder Geert Jan Jansen. Kunstvervalser (niet mijn woorden) die in het kasteel – als een soort antikraak – daar zijn atelier heeft. Wat een droomplek!
Dromen zijn bedrog.
Hoezo?
Ik heb volop van deze dagen genoten.
En dat was alles behalve een droom.
Een fijne droom werd even een mooie werkelijkheid.
Het zit er weer op.
Met volle bepakking naar huis. Dertig kilometer fietsen dus alle gelegenheid om af te kicken van deze heerlijke dagen.
Met dank aan Corrie Gramser en niet alleen voor de foto’s van de Kromme Rijn