Je persoonlijke keuze voor de lange termijn

afleiding, grenzen aangeven, verleiding korte termijn Het is geen kwestie van durven. Ik durf best een blog te schrijven. Ik schaam me niet voor mijn meningen en vind het fijn als mensen daar kennis van nemen. Het is ook geen kwestie van kunnen. Ik schrijf makkelijk en ik weet dat de meeste mensen mij graag lezen. Het formuleren van gedachten, het zoeken naar de goede woorden, dat gaat me allemaal vrij makkelijk af. Ook heb ik geen gebrek aan onderwerpen. Die dienen zich in het dagelijks leven veelvuldig aan. En zeker ook in mijn coachpraktijk. En ik wil ook heel graag schrijven! Ik durf het, ik kan het en ik wil het!

Alhoewel, wat ik eigenlijk écht wil is het eindresultaat van schrijven. Het product, liefst in gepubliceerde vorm. Wat ik niet wil, waar ik tegen opzie zelfs, is het proces van het schrijven zelf. Schrijven betekent zitten. Doorgaan. Tegen blokkades in de tekst oplopen en dan niet opgeven. Het lijkt wel of mijn lijf en mijn geest zich daar actief tegen verzetten. Er is zoveel meer dan naar zo’n dom toetsenbord staren! Er is zoveel plezierigs om me mee te vermaken, er zijn lichamelijke behoeftes die bevredigd moeten worden, er zijn flauwe smoesjes  (bureau opruimen!) die mijn oor binnensijpelen. Er is, kortom, heel veel korte termijn bevrediging die zich aan me opdringt. En die drukt de lange termijn bevrediging van een goed geschreven artikel of (durf ik het te zeggen?) een boek steeds naar de achtergrond.

Zo is schrijven een mooie metafoor voor het leven. We ervaren vaak liever de korte termijn bevrediging van boos worden dan de lange termijn bevrediging die rustig blijven en benoemen wat het met je doet je kan opleveren. We weten dat het beter is om rustig je grenzen aan te geven, dan de korte termijn rush te hebben van toch weer ‘ja’ zeggen tegen een of ander verzoek. En dat het op de lange termijn meer bijdraagt als je eerst goed luistert en dan pas je mening geeft, in plaats van andersom.

Alles van waarde komt alleen tot stand door even niet toe te geven aan al je gedachten die op zoek zijn naar korte termijn bevrediging die maar door denderen in je hoofd.

foto: Daria Nepriakhina via Unsplash